Çoçuk,çok sevdi ağacı…
Verirdi ona,her kış
Çiçekleri olaydı!
Ağaç,çok sevdi çoçuğu…
Öperdi atın saçlarından
Dudakları olaydı!
Ve ona öptürmek için,
Eğilirdi yerlere kadar;
Yanakları olaydı’
Dökerdi önüne hepsini
Gümüşten,altından,sedeften
Oyuncakları olaydı!
Ve çoçuk gittikten sonra,
Böyle kalır mıydı ağaç?
Ne olurdu onunda
Bacakları olaydı,
Ayakları olaydı’